Wat een rare dagen allemaal. Vandaag wordt mijn vader 78 jaar daar had ik graag even naar toe gegaan maar dat lukt me nog niet. Ben echt aan het bijkomen van afgelopen donderdag. Wie had nou verwacht dat ik een epileptische aanval zou krijgen. En het overkomt je in een fractie van seconde werk. Ik zat aan de eettafel en had net mijn pillen ingenomen en de laptop afgesloten. Toen ik het helemaal stijf voelde worden rond mijn mond. Ik pakte ernaar en vanaf toen is het weg, weet ik het niet meer. Het volgende wat ik me kan herinneren is dat ik naar de voordeur loop omdat er iemand aanbelt. Het is de Thuiszorg, zij komen het bed ophalen. Ik ga op de bank zitten en gelukkig staat daar mijn emmer en begin met overgeven. Pak naar mijn voorhoofd en voel een hele ei erop. Dus vraag aan de dames wat ik nu toch op mijn hoofd heb. Dan zien ze dat ik gevallen ben waar ik me niets van herinner. We blijven bij jou zeiden ze en ga maar de dokter bellen. Dokter was er zo en de dokter heeft de ambulance gebeld. Die was er ook zo, na 2x prikken zat het infuus en hopla naar het ziekenhuis. Bloed ziet er goed uit maar moet toch blijven voor 1 of 2 nachtjes ter observatie en krijg later die dag waarschijnlijk nog een MRI-scan en anders zekers de volgende dag. Werd naar afdeling 7 gebracht wat op zich bekend terrein voor me is alleen ga ik normaal recht door en nu links af. Fijn alleen op een kamertje. Die middag kreeg ik nog een MRI-Scan en ze hebben een nieuw apparaat. Ik zag er enorm tegenop maar met deze nieuwe is het een stuk beter te doen. Het gat is groter en je krijgt muziek op. Na een half uur was het klaar. Nu maar afwachten. Die dag krijg ik geen uitslag en dat vonden de verpleegkundige een goed teken want anders hadden ze me hoogstwaarschijnlijk al wel aan de dexamethason gezet. Heel slecht geslapen die nacht en langzaam aan begin ik overal stijf te worden. De volgende morgen komt de Neuroloog op de kamer met de mededeling dat er niets is gevonden. Ze heeft contact gehad met Amsterdam en die vragen of ze een echo van het hart kunnen maken. Vandaar dat ik dit onderzoek krijg. En later krijg ik ook nog een EEG. Om te kijken of het nog actief is. Met het hart is het allemaal ok alleen nog de uitslag van de EEG. Zelf ga ik dan toch ook maar even bellen met Amsterdam want wat moet ik nu doen. Vrijdag en zaterdag zijn mijn stopdagen maar moet ik zondag weer gewoon beginnen en wil ook wel heel graag de uitslag van de CT-scan vorige week. De verpleegkundige verteld me dat ze zal zorgen dat de dokter me terug gaat bellen. Later die dag belt hij me met wel erg slecht nieuws. Ze hebben overleg gehad en vinden het onverantwoord dat ik door ga met de studie. Misschien naïef van mij maar dit had ik niet aan zien komen. Wel had ik het idee om misschien terug te gaan naar de dosis van 300 mg. Maar stoppen nee nooit want ik voel dat het helpt. Dat kreeg ik ook bevestigd, het is stabiel in ieder geval. En nu dan vraag ik hem! De dokter vertelde me om met een volgende studie mee te kunnen en mogen doen moet ik eerst een maand wachten en moet mijn conditie beter zijn als nu. En dat hij op dit moment niets voor me heeft. Hij zou contact opnemen met mijn longarts hier en de huisarts inlichten. En dat was het dan. VRESELIJK, ONBEGRIJPELIJK.
Ben erg veel duizelig en voel me ook erg zwak en daarnaast ben ik nog snipverkouden. Hopelijk mag ik nog wat opknappen. Afwachten maar.

Veel liefs Karin