Afgelopen weekend heb ik voor mijn doen eindelijk een iets beter weekend gehad. Ook maandag en dinsdag waren iets beter. Die vrijdag na bezoek bij Dokter in overleg toch weer begonnen met de maagtabletten te slikken voor de maagpijn.

Maar wat kan een mens zichzelf toch veel aandoen. Bij de laatste CT-scan moest ik thuis een dag van tevoren beginnen met het drinken van contrastvloeistof in water. Dat is me toen helemaal niet goed bevallen. En heb ik weken de tijd gehad om hier iets over te zeggen. Maar nee eigenwijs als ik ben bedacht ik me dat ik het nogmaals moest proberen. En zo ging ik er donderdag weer voor. Flesje mengen in een liter water. Dag voor scan halve liter en dag van scan ook een halve liter water drinken. Helaas voelde ik me woensdag bij het opstaan al flink duizelig en niet geweldig (in mijn ogen van de maagtabletten, dus daarmee gestopt!) Die dag ook weer buikloop. Toen donderdag ook nog dat water erbij wat al laxerend werkt en net als vorige keer niet goed valt bij mij. Waarschijnlijk doordat ik allergisch ben voor Jodium! Kwam het zowel van boven als van onderen eruit. Toch voelde het na een paar uur als een opluchting. Ben wel Amsterdam gaan bellen om te vragen wat ik moet doen want het drinken van het water lukte me niet en om te vragen of ze een andere maagtablet voor me heeft. Advies doe er wat siroop doorheen en vertel het morgen maar bij de Radiologie en een andere maagtablet is er niet. Later belde ze nog terug dat ik wel 'het maagdrankje' kon nemen maar dat krijg ik echt niet weg. Wat ben ik een moeilijke patiënt aan het worden zeg! 

Heb echt mijn best gedaan om nog wat slokjes water die dag binnen te krijgen. Toen de volgende dag met de taxi naar Amsterdam. Helaas nog misselijk en heb daar een metoclopramide voor geslikt om te proberen de autorit te doorstaan. Kotsbakje en flesje water met contrastvloeistof mee want maximaal een uur van te voren moet dit op zijn. Zussie met me mee en die had lekkere Tuc-koekjes bij. Je moet toch wat blijven eten. En het maakt gewoon niet uit wat ik eet een meeuw is er niets bij, laat ik het daar maar op houden! Gelukkig kon de taxi nog net op tijd stoppen bij een benzinestation en was ik op tijd bij het toilet. Al het verkeer zat mee en waren op tijd aangekomen bij het AVL. De CT-scan verliep voorspoedig en was minder heftig met het inspuiten van contrastvloeistof als de vorige keer. Nu een weekje wachten en dan zou het een hele teleurstelling zijn als we slecht nieuws kregen want echt ik geloof erin dat het aanslaat. De vraag is alleen of het overal aanslaat. Als alles dan goed is heb ik ook verdere controles en krijg ik de volgende kuur mee. Dus zou zeggen tot volgende week en voor nu een fijn weekend allemaal.

Veel liefs Karin.